حاکم اسلامی حق قهر کردن از مردم را ندارد!
خداوند خطاب به پیامبر اکرم (ص) می‏فرماید: «ای پیامبر تو مثل آن - حضرت لوط (ع) - نباش. اگر مردم هم قهر کردند تو قهر نکن.» سیره‏ی فقها و علمای تشیع هم این‏گونه بوده است که هرگاه حکومت مرکزی ضعیف می‏شد، خود تشکیل حکومت می‏دادند.
 یکی از سؤالات رایج در باب حکومت اسلامی ایران این است که اگر بعد از آن‏که حاکم اسلامی یا امام معصوم(ع) از طرف خدا تعیین شد ولی مردم زیربار حکومت آن نرفتند، وظیفه حاکم اسلامی چیست؟ آیا می‏تواند از اجرای حدود الهی شانه خالی کند؟
 
حضرت آیت الله مصباح یزدی با استناد به سنت، عقل و سیره، می‏فرماید: «حاکم اسلامی تا جایی که ممکن است درصدی از احکام اسلامی را پیاده کند، باید بماند. حتی اگر مردم (نه همه مردم بلکه کسانی که موثر هستند) او را قبول نداشته باشند، باید برای آن اقلیتی که حاکم او را پذیرفته‏اند، راه را نشان دهد و حق قهر کردن و ترک صحنه را ندارند.»
 
بنابر استدلال آیت الله مصباح یزدی، در میان پیامبران تنها یک فرد ( حضرت لوط (ع) ) را داریم که بعد از اتمام صحبت و نزول آثار بلا، قوم خودش را ترک می‏کند. اما خداوند به پیامبر اسلام (ص) می‏فرماید: «ای پیامبر تو مثل آن نباش. اگر مردم هم قهر کردند تو قهر نکن.» سیره‏ی فقها هم این بوده است که هرگاه حکومت مرکزی ضعیف می‏شد و نمی‏توانست جلوی آن‏ها را بگیرد، خود علما تشکیل حکومت می‏دادند که در تاریخ فقه تشیع به «حاکم شرع» شهرت یافته است.
 
حتی برخی از علما وقتی درک می‏کردند که یک سلطان فاجری می‏تواند ظواهر را حفظ کند و بگوید من از سوی علما حکومت می‏کنم، چنین اجازه را می‏دادند، مثل شاه طهماسب صفوی که می‏گفت از طرف «علامه محقق کرکی» حکومت می‏کنم. یعنی در این شرایط علما نمی‏فرمودند یا باید کل حکومت را تحویل علما بدهید و یا هیچ./انتهای متن/نقل از سایت برهان